آن گاه که درون خویش را از خود تهی یافتی و بیرون از خویش را خالی از خدا                    قرآن بخوان
  آن گاه که دردریای خروشان زندگی ، در جنگلهای طوفان جهل و ترس اسیر شدی و ساحل صلاح وصلاح کشتی نجات و رهایی را آرزو کردی                                                                                       قرآن بخوان
  آن گاه که در کوچه  باغهای یأس ، حیران و سرگردان ،‏نا امید و پریشان ، در جستجوی قطره ای آب ، کشتزار خشک و قحطی زده اندیشه ات را تسلی می دهی ، از دریای بی کران امید لختی بر گیر و              قرآن بخوان
  آن گاه که غرور و جودت را فرا گرفت و تفاخر شعورت را و ذلت خویش را عزت یافتی و نخوت خویش را همت،                                                                                                                  قرآن بخوان
 آن گاه که مزگ خود را دور دیدی و حیات خود را جاوید یافتی و دنیا و آخرت را جدا از هم و دنیا داری وبهشت را در کنار هم                                                                                                                قرآن بخوان
  آن گاه که خود را خدا یافتی ،‏یا خدا را جدا از خود و یکی بودن شرک را توحید پنداشتی و شمع را خورشید                                                                                                               قرآن بخوان
 آن گاه که از درستی گسستی و بر مرکب سستی نشستی ، و به پیش پیوستی و در منجلاب تباهی رهایی را خواستی                                                                                                          ‍   قرآن بخوان
آن گاه که در دره های پستی و زبونی در جستجوی راهی به سوی قله انسانیت ،‏سنکستان در می نوردی و همچون اسیر زندانی دریچه ها را می جوئی                                                                            قرآن بخوان
 آن گاه که در دل سیاه شب و اعماق تاریک ظلمات ، در جستجوی نور و روشنی شمع وجودت از شور و التهاب می سوزد و در آرزو صبح سپیدی، افق را می نگری تا شاید طلوع فجر را در نیمه شب تماشا کنی قرآن را بازکن تا در برگهایش در افق اندیشه ات فجر را ببینی                                                                    قرآن بخوان

                                                                     التماس دعا

           تورا غایب نامیده اند چون ظاهر نیستی ، نه اینکه حاضر نباشی غیبت به معنای حاضر نبودن تهمت ناروااست و آنان که بر این پندارند فرق میان ظهور و حضور را نمی دانند . آمدنت که در انتظار آنیم به معنای ظهور است نه حضور و دلشدگانت که هر صبح و شام تو را می خوانند ظهورت را از خدای می طلبد .

         دردی است در دل من درمان نمی پذیرد
                                            جز با طلوع خورشید پایان نمی پذیرد
        بی او دلم شکسته سامان نمی پذیرد
‏                                           لبها غمین و خسته ، خندان نمی پذیرد

   سلام بر مهدی ، سلام بر آخرین یاس امامت ، سلام بر تنها ترین ستاره ولایت ، سلام برزلال معرفت ، شکوه عشق  و نهایت اندوه ، سلام بر عمق مظلومیت مهدی ، سلام بر ژرفای غربت مهدی و سلام بر واژه واژه از وجود پاک و پرمهر مهدی 
                                        بی قرار کربلا
                                              سلام  بر چشمهان پر انتظار مهدی 
                                                       سلام بر قلبهای پر درد مهدی ‏
                                                               سلام بر دستهای پر امید مهدی
‏                                                                       سلام بر جد مهدی محمد رسول ا...(ص)
                                                                                سلام بر مادر مهدی فاطمه الزهرا (س)
                                                                                         سلام بر هستی عام مهدی