(واللیل اذا یغشی)

   رسول خدا (ص) می فرماید:

    شخصیتهای والا و شریف امت من ، کسانی هستند که پیوسته با قرآن می باشند و کسانی که شب ، انیس و مونس آنهاست .

   شب را با روزمباحثه افتاد !

  روز گفت : من از تو برترم ! سفره من نور است ، و ظلمت ازمن دور ، عمارت اسبابم ، نفقه زن و فرزندم، تو رعیّتی ، من پادشاهم، ای شب! مرا صورتی همچو ماه است و تو را دلی سیاه ،.......

   شب گفت : ای روز! اگر من سیاهم باکی نیست ، جامه مکه سیاه است ، حجرالاسود سیاه است ، مداد علماء افضل من دماء الشهداء - که زینت ادباست-    سیاه است ؛ اطلس که زینت خطباست سیاه است ، سنگ محک که عزّت صرّافان است سیاه است ، نرگس چشم که غارتگر سرمستان است ، سیاه است ؛ زلف و ابرو که دل را می رباید سیاه است؛ خال مهوشان که جان را می گدازد سیاه است ؛ زیت که شفای بیماران است سیاه است؛ هلیله که دوای دردمندان است سیاه است ، اسکندرآب حیات را در ظلمات طلبید ، و آخرالامی جنای خضر به آن آب رسید !

ای روز ! به خود آی و بیش از این خود مستای . وای بر کسی که روز، سرمست سرور است ، و سحر در خواب غرور ! نمی داند که فردا از اصحاب قبور است ، وعمر را به غفلت می گذراند!

           عــمــــرم بــه غـــم دنیـــی  مـی گذرد                 هر لحظه ز دیده اشک خون  می گذرد

        شب خفته و روز مست ، هر صبح خمار               اوقات عــزیــز بیـن که چون می گذرد

    فرموده اند از صفات شیعیان علی (ع)  ده چییز است از آن جمله :

آن گاه که شب آنها را فرا می گیرد ، زمین را فرش خود قرار داده و صورت بر زمین می گذارند ، سجده های آنها طولانی است ، گریه و دعاهای آنان بسیار است در حالی که مردم ، درنشاط غفلت به سر می برند ، آنان در حزن و اندوه آخرتند ......

شب خیزی کار مردان است ، و اشک ریزی شعار خردمندان . شب زنده داران به انتظار شب ، دقیقه شماری می کنند ، و از گذشت شب ، دل افسرده         می شوند .......ادامه مطلب...